تا حالا به پیروزی نور بر تاریکی دقت نکرده بودم! دیده بودم که شب میره و صبح میاد اما نمیدونستم چطوری این نمایش اتفاق می افته!تماشای این درام شگفت انگیز رو چند شب پیش تجربه کردم! راستی چند نفر هستن که کل شب بیدار میمونن تا این صحنه رو ببینن!!من که میگم اگر خواب با همه نیرو روی پلکها فشار بیاره و به شب کمک کنه که شرم شکستش کسی نبینهٰ باز باید مقاومت کرد!
میشه قهوه خورد،میشه یه چایی سردو سیاه مثل شیره خورد سیگار هم بد نیست میشه به هر افیونی پناه برد اما لذت تماشای، شکست تاریکی رو از دست نداد! من که حاضرم تک تک رگهام با سرنگ سوراخ کنم و خونم به یه ماده منحوس مهمانی کنم اما شکست تاریکی با چشمان باز ببینم ...